BEJO

Pituturipun Paku Buwana IX lan Paku Buwana X dhumateng para putri Dalem, ingkang kababar ing serat Wasita Dyah Utama. Ing ngriku wonten andharan menggah werdinipun Begja tumraping tiyang ngagesang, mliginipun gesang ing salebetipun bebrayan agung.

Manut ingkang sinerat, tiyang ingkang kalebet kadunungan begja menika tiyang ingkang saged nggayuh kawan prekawis, inggih menika “gunawan”, “wiryawan”, “kartawan”, lan “berawan”.

1. Gunawan 
    Tegesipun inggih menika tiyang ingkang nggadhahi samukawisipun kawruh ingkang migunani
    minangka gegaran kangge srana tumindak becik ing salebetipun sesrawungan ing bebrayan agung.  
    Gunawan menika boten ngemungaken nggadhahikawruh agal, nanging ugi alus. Boten ngemungaken
    olah nalar, nanging ugi olah rasa.
2. Wiryawan 
    Tegesipun tiyang ingkang nyandhang drajad pangkat luhuring asma awit saking beciking pakarti lan
    sucining budi saengga migunani tumraping bebrayan. Wiryawan menika boten ngemungaken
    nggadhahi kalenggahan ingkang inggil ingpamarentahan lan gelar ingkang inggil saking pawiyatan.

3. Kartawan 
    Tegesipun inggih menika tiyang ingkang kadunungan bandha donya ingkang boten namung kangge
    mulyanipun pribadi, nanging kepara kangge mulyaning bebrayanagung. Kartawan menika boten
    ngemungaken sugih-brewu. Kartawan menika kawiwitan saking sugih bandha lan lajeng anjalari sugih
    bandhu utawi sanak-kadang lan mitra.

4. Berawan 
    Tegesipun inggih menika sugih momongan utawi anak. Boten ngemungaken nggadhahi putra
    ingkang kathah, nanging ugi tansah nanem tresna asih dhateng sinten kemawon ing salebetipun
    bebrayan agung. Tansah saged nglenggahi jejeripun pamomong ingkang kedah ngemong,
    nggulawenthah, nyembadani, lan anjurungi dhateng pikajenganipun akathah ingkang tumuju dhateng
    kasaenan kanthi tanpa pamrih kejawi namung nggadhang rahayuning bebrayan.